| Nevzat Çelik |
Rast Gele Şiir
| Ağlamak |
| bir elimde ölüm fermanım bir elimde sevdam birbirine kenetleyip ellerimi yürüdüm gecenin bir vaktidir kirli sarı ışığı sokak lambalarının ve karanlığın bilindik sözleri ardımdadır iz tutmuş duvar diplerinde telaşlı adımlarıyla işçilerin tedirgin korkulu akışı ve donup kalmış akşamları kapı önlerinden kadınların çocuklarını kollarından kapışı kentin damarı sokaklardan el ayak çekilmiştir kan çekilmiştir can çekilmiştir atmaz atardamarları kentin bu kent istanbul kentidir yedi tepesinde yedi hançer vardır öyle savrulmaz her rüzgarda kolayına gülmez yas tutuyor etekleri ve yalandır cümbüşlü şarkılarda istanbul kenti kentin sokaklarında beni adım adım dolaştıran nedir yalnızmı kalmak istiyorum karışmak mı yoksa kalabalığa belki belki de değil ama yadsımak neye yarar mutlak seni arıyorum seni direncimin genç anası seni gözlerimin karası hazır kırmışken yasakları ve örülmeden gözlerime ağlamanın ayıbı acının çocukları gibi koyup başımı göğsüme yüreğimi döke döke ağlamak istiyorum ağlamak istiyorum ağlamak ( mart 1982) |
| Puan ver: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Puan: 5,13 Hit: 5700 |